Jean Christophe Mandard Sauvignon Touraine

Het is al tegen vijven en licht schemerig als ik met twee flessen witte wijn in mijn hand het grindpad op loop. Ik ben uitgenodigd op het chateau van Jean Claude. Een excentrieke wijnmaker en de enfant terrible van de streek. Jean Claude heb ik tijdens mijn vakantie hier in Frankrijk leren kennen in een piepklein kroegje pal aan de rivier de Loire. Hij is een echte eenling, gescheiden, onterfd door zijn vader die twee dorpen verderop woont en is vaak uit cafés gegooid. Hij vindt zichzelf de beste wijnmaker van heel Touraine en stempelt de rest van de wijnmakers af als dom en lui. Ik ben dan ook erg benieuwd naar zijn wijn.

We nemen plaats aan een gammele houten tafel met een tweetal stoelen. In mijn rug voel ik de warmte van de open haard. Jean Claude loopt achter mij langs en gooit er nog een houtblok op om vervolgens na twee minuten terug te komen met in zijn ene hand een fles witte wijn en in zijn andere een schaal gevuld met een warme geitenkaas salade. Vol passie trekt Jean Claude de kurk uit de fles en fluistert trots; “dit is de beste wijn die je ooit gedronken hebt” en sluit zijn zin af met een knipoog.

Ik neem een hap van de salade en daarna een slok van de wijn. Mijn mond valt open. Dit is een wijn met terroir, een identiteit, een hart en een ziel. Deze wijn is niet alleen om de dorst te lessen, maar om volop van te genieten. Jean Claude kan dan een aparte vent zijn, maar wijn maken kan hij! Niet veel later stap ik met twee doosjes wijn onder mijn arm de taxi in. Bedtijd!