Maestro Primitivo

08.30 uur. Ik word wakker met een lichte bonk in mijn hoofd. Als ik mijn ogen verder open doe, lijkt het gebonk richting mijn oren te trekken. Net als ik denk dat het gebonk wel heel lang duurt, besef ik dat er iemand op mijn hoteldeur staat te bonken. Ik loop naar de deur en zie mijn vrienden fris en fruitig en enthousiast voor mij staan. We zijn in Lecce (Puglia) en hebben voor vandaag een rondwandeling door de stad en een uitgebreide lunch gepland staan.

Het is half oktober en als ik eenmaal vanuit het hotel naar buiten stap voel ik dat we midden in de herfst zitten. Het regent en voor Italiaanse begrippen is het erg fris voor deze tijd van het jaar. Ik voel mij nog steeds ellendig. Dit gaat een lange dag worden.

Nadat we bijna 4 uur door de werkelijk prachtige stad hebben gewandeld, besluiten we dat het tijd is om te gaan lunchen. Juist op dat moment worden wij door een keurig geklede gastheer van een restaurant naar binnen gewenkt. We worden naar de kelder van het imposante gebouw begeleid en nemen plaats achter een prachtig lang gedekte tafel met op de achtergrond Italiaanse muziek wat zo uit de film Godfather kan komen.

Niet veel later worden er grote schalen met gegrild vlees en geroosterde tomaat en paprika op tafel gezet. Op 30 cm afstand van elkaar staan drie sjeik ogende Primitivo wijnen. Ik kan niet wachten om van dit alles te gaan genieten na zo’n natte herfstdag. We genieten van een wijn met donker fruit en een pittige body, een echte herfstwijn. In combinatie met het heerlijke eten voel ik de energie in mijn lichaam stromen. Dit moet ik vaker doen!